-
1 wartość
- ci; fvalue, worthtowar o wartości 100 funtów — goods worth 100 pounds, 100 pounds' worth of goods
* * *f.1. ( cena) value, worth; wartość nabywcza purchasing value; wartość odżywcza nutritional value; wartość rynkowa/pieniężna market/monetary value; wartość ubezpieczenia insured value; wartość użytkowa utility value; wartość nominalna ekon. face value; wycena wartości value assessment; podatek od wartości dodanej ekon. value added tax; bez wartości of no value; towary wartości 100 dolarów goods worth 100 dollars, 100 dollars' worth of goods.2. ( znaczenie) value, significance; wartość artystyczna artistic merit; wartość estetyczna aesthetic value; poczucie własnej wartości self-esteem, self-consciousness; mieć poczucie własnej wartości have a high self-esteem; szacować wartość czegoś (na) estimate sth (at); tracić na wartości depreciate, lose value; nie tracić na wartości hold its value; zyskiwać na wartości increase in value, gain value; umniejszać wartość czegoś/kogoś (np. czyichś osiągnięć) belittle sth/sb; znać swoją wartość know one's value; to nie przedstawia dla mnie żadnej wartości this is of no value to me.3. fiz., mat. value; wartość bezwzględna absolute value; wartość dodatnia positive value; wartość liczbowa numerical value; wartość średnia mean l. average value; wartość ujemna negative value.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wartość
См. также в других словарях:
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
dół — m IV, D. dołu, Ms. dole; lm M. doły 1. «otwór, jama wykopana, wyrwana, zaklęsła w ziemi, w nawierzchni, w skale itp.» Głęboki, płytki dół. Dół wapienny. Wykopać dół. ∆ Dół gnilny «podziemny zbiornik do odprowadzania ścieków; szambo» ∆ Dół… … Słownik języka polskiego
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
drugi — drudzy 1. «liczebnik porządkowy odpowiadający liczbie 2» Drugi dzień wycieczki. Drugi marca a. drugiego marca. Drugie wydanie dzieła, książki. Robić co drugi raz a. po raz drugi. Ulicą przejechał samochód, za nim drugi, trzeci. ∆ Druga klasa… … Słownik języka polskiego
starzeć się — ndk III, starzeć sięeję się, starzeć sięejesz się, starzeć sięej się, starzeć sięrzał się, starzeć sięeli się 1. «stawać się starym» Przedwcześnie, zbyt szybko się starzeć. Starzejąca się kobieta. przen. «o utworach, badaniach, poglądach,… … Słownik języka polskiego
marny — marnyni, marnyniejszy 1. «nie mający wymaganej, istotnej wartości, mało wart; lichy, nędzny» Marna gospodarka, gospodyni. Marna pensja, płaca. Marne sto, dwieście itp. złotych. Marny grosz. Marny los. Marne życie, zdrowie, jedzenie. Marny… … Słownik języka polskiego
ciało — n III, Ms. ciele; lm D. ciał 1. «tkanka mięsna, tłuszczowa, łączna i skórna obrastająca szkielet człowieka lub zwierzęcia» Mieć zdrowe, jędrne ciało. ∆ rel. Boże Ciało «w kościele katolickim: święto eucharystii, obchodzone zwykle z uroczystą… … Słownik języka polskiego
